Woensdag 21 augustus - wandeldag 27

Gisteren hadden we een gezellige avond in ons pelgrimshuisje. Sigrid heeft de houtkachel de hele avond laten branden voor ons. Heel fijn, want het was kil in ons huisje, het heeft ook heel de avond en nacht geregend. Met een paar kaarsjes erbij (want geen electriciteit) werd het een sfeervol tafereel. Sigrid leek ook onze oma van dienst 😊.

Voor het ontbijt regende het nog, maar toen we om 9u vertrokken was het over en dat is zo heel de dag gebleven. Bewolkt weer, in de namiddag is de zon erdoor gekomen. Weer geluk met het weer dus.

De eerste kilometers waren asfalt, daarna een heel groot stuk door de bossen, dat was heel fijn en mooi wandelen. Het laatste stuk was gravel. Een paar foto's van vandaag:

Iets na 15u kwamen we aan bij onze logies. We logeren in dit huis. 

En toen kwam er uit het niets een emo momentje voor mij. We staan voor het huis te wachten op de eigenaar en plots komt de ren-pelgrim vanuit de hoofddeur naar mij toe gewandeld. Ik dacht eerst dat ik het niet goed zag, zij was gisteren toch in Trondheim aangekomen???? 

Maar het was ze dus echt, mijn mond viel open van verbazing. Ze zei doodleuk: 'ik kon toch niet vertrekken zonder nog eens dag te komen zeggen'. Ik was sprakeloos en kreeg er even tranen van. De ren-pelgrim leerde op de pelgrimstocht een dame uit Trondheim kennen, daar mocht ze vanavond ook gaan eten. En van die dame mocht ze de auto lenen om tot hier te rijden. We whatsappen elke dag even, dus ze wist dat ik hier logeerde en zij was hier ook geweest. Morgen vertrekt ze terug naar Nederland. Het duurde even voor ik bekomen was, we hebben 2 uurtjes heel gezellig gebabbeld en toen echt afscheid genomen. Zo'n dingen, tsja, dat vergeet je nooit. We leerden elkaar kennen toen we 1x een hutje deelden en 2x samen pauzeerden. Daarna heb ik haar niet meer gezien omdat ze dus een ren-pelgrim was met een ander tempo. Ik heb gemerkt dat je door alleen te wandelen heel fijne contacten kan hebben, met mensen van de logies of als je geluk hebt met andere pelgrims. Zoals dus met de ren-pelgrim en het Nederlands koppel, Mariolieke en Jos. Er zijn mensen van logies die ik zeker nog een kaartje ga sturen na mijn aankomst in Trondheim. Het is echt een onvergetelijke reis, maar dat zullen jullie al wel gemerkt hebben aan mijn blog waarschijnlijk. 

Morgen en overmorgen is het telkens een kortere wandeling van 16 km.