Dinsdag 30 07 - wandeldag 6
30 juli 2019 - Mordviken, Zweden
Gisterenavond heeft het vanaf 18u tot ik ging slapen onophoudelijk hard geregend. Maar vanmorgen gelukkig geen regen, maar zon. Ik ben om 6u30 vertrokken.
Ik startte in het bos en daar was het opletten omdat alles goed nat was. Smalle paadjes, natte stenen, maar leuk wandelen.
Daarna terug veel gravel, asfalt en op het einde terug bos. Een paar foto's van vandaag:
Ik was om 15u15 aan mijn logies. Het ging eigenlijk heel goed, afgeklokt op 29,5 km. Met de blaren gaat het goed, ze genezen. Mijn voeten heb ik enkel het laatste uur echt gevoeld. Dat gaat dus de goede kant op. Het ritme zat goed, zeker ook genoeg gepauzeerd. Het zonnetje kwam er af en toe door, ik schat dat het zo'n 18 graden was.
In Bräcke ben ik even van het pad gegaan. Ik 'moest' een ijsje gaan eten in het beste ijssalon van Zweden. Dat heeft gesmaakt!
Gisteren en vandaag was het licht heuvelachtig. De andere dagen bijna altijd vlak. Qua hoogtemeters valt dat dus heel goed mee.
Op Facebook van Olav-route staat blijkbaar dat mensen het teveel asfalt vinden. Het is wel zo dat er grote delen asfalt zijn, maar vooral gravel. Dat kan al eens saai worden, maar ik denk dat dat ook met je instelling te maken heeft. Ik verlang soms ook naar het einde van een lange gravel-passage maar dan is het best om je op andere zaken te concentreren. En er zijn zoveel mooie dingen te zien.
De dieren: buiten vlinders en vogeltjes nog niks gezien. Ik lette 2 dagen extra goed op om een eland of beer te zien (af en toe eens omkijken ook), maar niks. Zij hebben mij misschien gezien, maar ik hen niet.
Dan de logies: op een gerenoveerde boerderij.
De man des huizes, een vijftiger, een grappig man. Ik vroeg of het raam van mijn kamer open kon. Wat er zich toen afspeelde, man man toch. Het was zo'n houten dubbel raam. Eerst de kerstversiering weg, dan alle schilderstape die er nog hing weg, dan stofzuigen tussen de dubbele ramen (hij: het is goed dat ik dit eens doe), een vliegenraam installeren. Ik stond er maar wat bij en toen zei hij: je staat toch te wachten, kan je ondertussen even de was ophangen? Ik dus de was opgehangen in zijn woonkamer, daar hingen 2 wasdraden. We hebben echt goed gelachen. Hij is ook nog wat postuurkes gaan halen als nieuwe versiering. Maar, ik kan dus met een open raam slapen. Ik mag hem vannacht niet roepen als het te koud is, die constructie moet nu zo blijven 😊.
Daarna kwam hij me halen voor een vieruurtje, samen met een bevriend ouder Zweeds koppel. Aardbeien met champagne! Voor mij met fruitsap. Heel lieve mensen, we eten straks ook samen, dat wordt gezellig.
Ik heb ook al genoten van de aanwezige sauna, zalig!!!!
Morgen terug een kortere etappe, 17,5km, ik eindig op een camping van een Vlaams koppel.
Hoeveel dagen nog alleen ‘op trot’? Pas toch maar op voor de beren...
Het ga je goed!
En na 30 kilometer "tjolen" nog eens de was ophangen... van iemand anders... dat is pure cinema!!!